LO XII

Szkolny Konkurs Recytatorski Poezji Obcojęzycznej odbył się 7 listopada br. w klubie
szkolnym. Oprawę artystyczną przygotowali uczniowie klasy 1h. Galę konkursową
poprowadzili Chantale Jolie Waga i Bruno Seifert. Na wstępie głos zabrał Pan Dyrektor
Zdzisław Jaskólski. Wyraził on swoje uznanie dla uczestników konkursu, ich
zainteresowania poezją obcojęzyczną oraz motywacji do spróbowania swoich sił na
scenie.
W konkursie wzięło udział dziewięciu uczniów, którzy zaprezentowali cztery wiersze w j.
francuskim i j. rosyjskim oraz jeden utwór w j. niemieckim.
Jury w składzie Aleksandra Cerfvol (nauczyciel j. francuskiego), Arleta Łuczak (nauczyciel
j. niemieckiego) i Agata Skaczyło (nauczyciel j. angielskiego i j. rosyjskiego) wyłoniło
trzech zwycięzców, którzy w ramach nagrody, poza punktami z języka obcego, otrzymali
pamiątkowe dyplomy i karty upominkowe do Empiku. Miejsce pierwsze przyznano
bezapelacyjnie Kindze Kornackiej (3a), która zachwyciła jury i publiczność swoją recytacją
wiersza Kurta Tucholskyego „Das Ideal”. Miejsce drugie zajął przejmujący Aliaksei
Naradzetski (1c) z utworem Aleksandra Puszkina ” K***”. Na trzeciej pozycji konkurs
ukończył Karol Gąsior (2b) pięknie interpretujący wiersz „L’adieu” autorstwa Guillaume’a
Apollinaire’a.
Dziękujemy i gratulujemy wszystkim uczestnikom oraz zaangażowanym w wydarzenie
uczniom klasy 1h. Wszystkich miłośników poezji i języków obcych zapraszamy do udziału
w kolejnej edycji konkursu w przyszłym roku szkolnym.

Tekst Aleksandra Cerfvol

W naszej szkole w dniu 18 listopada 2022r., gdy to spadł pierwszy raz śnieg tej jesieni, by uczynić scenerię jeszcze bardziej nastrojową, spotkali się uczniowie różnych szkół ponadpodstawowych, aby zaprezentować swoje interpretacje dzieł wieszcza romantycznego Adama Mickiewicza. Mury Dwunastki gościły młodzież z Zespołu Szkół Salezjańskich Don Bosco, z Liceum Ogólnokształcącego nr IX, X, XV, XVII i z Zespołu Szkół Gastronomicznych. Nie mogło zabraknąć oczywiście także uczestników konkursu z LO XII. Wcześniej odbył się Szkolny Konkurs Recytatorski, który wyłonił trzy laureatki, to one stanęły w szranki z recytatorami z innych szkół. 

Galę zaszczyciła obecnością pani wicedyrektor Patrycja Machowiec. Poprowadzili ją natomiast uczniowie z klasy 3F -Nela Bojarun i Jan Służyński. Bardzo ciekawą prezentację,  bowiem pokazującą życiorys  wieszcza z nieco innej strony, przedstawiły Natalia Żukowska i Natalia Piorun z klasy 3f. 

Po tej intelektualnej uczcie uczestnicy przystąpili do recytacji. Popularnością cieszyły się fragmenty „Pana Tadeusza” oraz wiersze „Nowy Rok” i „Rozmowa”. 

Jury w składzie pani dr Monika Braun, aktorka, autorka ośmiu książek, trenerka personalna i wykładowca akademicki, pani Diana Gawinecka -Laubner , polonistka z LOXII oraz pani Katarzyna Kocińska, bibliotekarka z naszej szkoły, miało trudne zadanie. Gdy jury udało się na naradę, uczestnicy wraz z opiekunami mieli czas podreperować nadwątlone siły i zjeść, cytując Kubusia Puchatka, „małe co nieco”. Zanim ogłoszono wyniki, pani dr Monika Braun w sposób konstruktywny i merytoryczny podsumowała zmagania młodzieży.

Jury przyznało:

 dwie pierwsze nagrody:  Joannie Soleckiej i Klarze Makowczyńskiej -obie laureatki z Zespołu Szkół Salezjańskich, 

dwie drugie nagrody: Antoninie Staroniewicz  z Zespołu Szkół Salezjańskich oraz Hannie  Ostrowskiej z LO Nr X,

dwie trzecie nagrody: Natalii Jarosz z LO Nr XII i Zofii Łucarz z LO Nr IX.

Wyróżnienie otrzymała Wiktoria Grajdek z Dwunastki.

Oprawę imprezy wzbogaciła wystawa o życiu i twórczości Mickiewicza.

Zdjęcia wykonywały: Diana Gawinecka -Laubner, Natalia Piorun i Natalia Żukowska.

Profesjonalizmem wykazał się Jakub Buchla z 3d, który zadbał, by wszystko dobrze zadziałało od strony technicznej.

Diana Gawinecka -Laubner

Uchwałą Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 listopada 2021 roku, ustanowiono patronem roku 2022 Władysława Bartoszewskiego. Społeczność LOXII także miała okazję świętować setną rocznicę urodzin człowieka wszechstronnego, rzec by można – jednego z ostatnich humanistów – historyka, publicystę, dziennikarza, pisarza, wykładowcę, ale także polityka i dyplomatę.

Dlaczego Bartoszewski?

Powiedzieć o kawalerze Orderu Orła Białego oraz człowieku uhonorowanym tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata, iż był działaczem społecznym, to pozbawić go części jego niezwykłej osobowości.

Jego zasługi dla dialogu dawnych wrogów Berlin podsumował Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi RFN, a Wiedeń – Wielką Złotą Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii. Uzasadnienia były krótkie: za pracę na rzecz pojednania między Polakami, Niemcami i Żydami. Wytatuowany na przedramieniu obozowy numer 4427 uwiarygadniał jego sądy przedstawiane Niemcom i Austriakom. Trudne słowa adresowane do Polaków stawały się wiarygodne za sprawą dwukrotnego aresztowania i pięcioletniego pobytu w stalinowskim więzieniu.

Władysław Bartoszewski chciał, byśmy pozostali wierni jego maksymie. A brzmiała ona: ,,Warto być przyzwoitym!” 

Słowa te stały się punktem wyjścia dla trzech konkursów międzyszkolnych: literackiego, plastycznego oraz historycznego – dotyczącego znajomości biografii Władysława Bartoszewskiego. Patronowały także zorganizowanym w placówce wykładom i spotkaniom oraz wystawom, które – dzięki uprzejmości Zakładu Narodowego im. Ossolińskich – mogliśmy oglądać w murach liceum.

Prezentowane plansze pochodziły z trzech, zorganizowanych w Muzeum Pana Tadeusza wystaw: „Życie trudne, lecz nie nudne… Władysław Bartoszewski 1922-2015 w dokumentach, fotografiach, cytatach”, ,,Świat patrzy na tę zbrodnię i milczy…” oraz „Władysław Bartoszewski w karykaturach i bon motach”.

Pośród zaproszonych gości znaleźli się ludzie wyjątkowi, o bogatym życiorysie, niezwykłych doświadczeniach i wielkich sercach. Mieliśmy okazję wysłuchać Pana Andrzeja Ostoję-Soleckiego, który przybliżył nam historię swoich rodziców – Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata –  Jadwigi i Stanisława Soleckich. Spotkanie z profesorem Stanisławem Gebhardtem było okazją, aby poznać losy świadka II wojny światowej, żołnierza Szarych Szeregów i Armii Krajowej,  więźnia obozów koncentracyjnych Gross Rosen i Mathausen. Z kolei konfrontacja z biskupem Maciejem Małygą, absolwentem i przyjacielem Dwunastki, pozwoliła pochylić się nad wartościami w świecie współczesnym. 

To był dobrze spędzony czas. Czas refleksji i zadumy nad tym, co minęło, ale i nad tym, co uniwersalne, niezmienne w ludzkich zachowaniach. 

Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć – link

W tym roku skończyła swoją kadencję pani dyrektor dr Danuta Daszkiewicz – Ordyłowska.

Ponad 60-letnią historię Dwunastki tworzyło czterech dyrektorów, a przez 30 lat tę funkcję pełniła dr Danuta Daszkiewicz – Ordyłowska. Ten okres to czas transformacji naszego państwa i Wrocławia. Pani Dyrektor musiała mierzyć się z wieloma wyzwaniami, jakimi były nie tylko reformy systemu edukacji, ale również wydarzenia takie jak powódź w 1997 roku, która zniszczyła budynek szkoły. Dzięki determinacji Pani Dyrektor udało się jednak odnowić i unowocześnić szkołę, ale także pozyskać obiekt sportowy z funkcją auli.
Była dyrektorem kilkuset nauczycieli, pracowników administracyjnych i kilku tysięcy uczniów. Jako historyk szczególnie dbała o tradycje szkoły, organizując cykliczne jubileusze, a jednocześnie nie zapominała o wyzwaniach, wobec których musi stawać nowoczesna edukacja. Odważnie wprowadzała innowacje pedagogiczne, punktowy system oceniania, sprawdziany semestralne, wspierała projekty krajowe i zagraniczne, koordynowała konkursy międzyszkolne i ogólnopolskie. Rozumiała, jak ważną wartością jest współpraca z wieloma instytucjami (Uniwersytetem Wrocławskim, Dolnośląską Szkołą Wyższą, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Okręgową Komisją Egzaminacyjną, Muzeum „Polin”, Muzeum „Pana Tadeusza” itp.)

Była postrzegana jako dyrektor, który potrafił łączyć swoje doświadczenie pedagogiczne z umiejętnościami menedżerskimi, czego potwierdzeniem jest przyznanie jej pierwszego na Dolnym Śląsku tytułu Profesora Oświaty.

W okresie sprawowania przez nią funkcji dyrektora „Dwunastka” stała się wizytówką dolnośląskiej edukacji znaną nie tylko w regionie, ale i w Polsce. 

Przez ostatnich 15 lat jako wicedyrektor wspierała jej działania życzliwa i otwarta pani Agnieszka Wrońska, której życzymy szybkiego powrotu do zdrowia i… czekamy w Dwunastce.

M.Gumienny-Nowak